Enza past niet in een notendop

In de hete zomer van 2008 was ik, nadat ik een getrouwde sukkelaar was geweest, een arme sukkelaar geworden. Ik leefde van hier en daar wat klusjes in het zwart, waar ze me nooit een tweede maal vroegen. Ik heb altijd al twee linkerhanden gehad, moet je weten. Zo was ik een keer ergens een waterlek gaan reparen, waarna de vrouw des huizes – zo heb ik nadien vernomen- vooraleer de keuken te betred
 en een zwempak diende aan te trekken.

De dag dat ik Enza Diafarri opnieuw ontmoette, had ik nog tachtig Euro op zak en was het nog een tweetal weken vooraleer ik aan de volgende klus moest beginnen.
Dit verhaal werd inmiddels gepubliceerd. Indien u meer wil lezen, kan u dit bestellen op http://www.stefansweb.webs.com/